Mens en dier hebben een ambivalente relatie. De mens zweert bij de natuur. Struinen door het oerwoud tijdens de vakantie is een 'must'. Het Nederlandse groene hart moet koste wat kost beschermd worden. Een vinkje in de tuin vinden we ééénig...
Door Pieter Lomans
Maar het mag niet te gek worden. Zodra een beestje lastig wordt, moet
het meteen verdwijnen. Dan spuiten we het dood, schieten we het af of verdrijven
we het naar een stukje grond dat we natuurreservaat gaan noemen.Dat lost
het probleem echter niet op. Neem de olifanten, die tegenwoordig uitsluitend
in dierentuin en reservaat worden gedoogd. In tijden van hongersnood verlaten
ze het reservaat om toch aan eten en drinken te komen. Bovendien zijn olifanten
echte feestbeesten, die graag onaangekondigd binnenvallen.'Een kudde dorstige
olifanten heeft in India zes illegale brouwerijen vernield', meldt een
krant. 'Op zoek naar water verlieten de 45 dieren hun leefgebied in de
heuvels ten zuiden van Calcutta. In plaats van een rivier of plas troffen
de olifanten de brouwerijen aan, waarop zij toetastten.'Een uitzondering?
Helemaal niet. Zo schrijft een andere krant: 'Vijfentwintig ladderzatte
olifanten hebben in een dorp in Bangladesh lelijk huisgehouden. Ze ontfermden
zich over de feestdrank van de dorpelingen en maakten amok. 'Ook krokodillen
zien we liever achter de tralies, omdat ze zich evenmin aan de regels houden.
Zo doet de dierenbescherming in Zuid-Malawi haar uiterste best om een prettige
leefruimte voor de krokodil te creëren en wat gebeurt er? De kroks
beginnen zich in de gedoogzone als een gek te vermenigvuldigen en bij gebrek
aan voedsel eten ze dan huisdieren en mensen op. Dat is het probleem. Je
kunt gewoon geen fatsoenlijke afspraken met die beesten maken. Het zijn
en blijven onredelijke dingen.
De gemeente Deurne kampt intussen met een eigen variant op de killerkroks
en de olifanten in de olie. In de Wiegershof, bij museum De Wieger, zetelt
een roekenkolonie. De president van de arrondissementsrechtbank in Den
Bosch heeft vorige week bepaald dat die roeken een ernstige bedreiging
vormen voor de volksgezondheid. Beschermd of niet, de roeken moeten oprotten.
Het gaat hier om een serieuze zaak. De GGD-Zuidoost-Brabant en een huisarts
hebben vastgesteld dat de bewoners in de Wiegershof kampen met stress,
hoofdpijn en slaap- en concentratiestoornissen. Door de ongehoorde geluidoverlast
van de kwetterende roeken zijn de
Wiegershofbewoners geestelijk en lichamelijk gebroken. De roekenkolonie
is een krokodil die op het punt staat hen te vermorzelen. De gemeente Deurne
overweegt een hoger beroep tegen de uitspraak, maar moet dat nooit doen.
Een roekenkolonie maakt minder herrie dan een trein. Mocht de overheid
de IJzeren Rijn door Deurne willen laten lopen, dan kan de gemeente dat
plan met de argumenten van de Wiegershof direct torpederen. Duizenden Deurnenaren
die nu naast het spoor wonen lijden aan stress, hoofdpijn en slaap- en
concentratiestoornissen. Net zoals hun lotgenoten in Helmond en Eindhoven.
Dat betekent de doodsklap voor de IJzeren Rijn.Sterker nog.
Met de Wiegershofargumenten kan de gemeente Deurne zeker de helft van
het Nederlandse spoor- en wegennet afschieten. De rechter in Den Bosch
geeft de gemeente Deurne een wapen in handen waarmee ze met gemak de hele
Nederlandse infrastructuur aan flarden kan schieten.
Let op. In de Wiegershof trompettert een krokodil!
Bericht afkomstig van:
http://www.eindhovensdagblad.nl