In Waspik is het kwaad alweer geschied. Opnieuw hebben zich in de Carmelietenstraat
tientallen roeken genesteld. eker zestig broedplaatsen heeft Marianne
Leemans er geteld. Dat betekent voor haar en de andere straatbewoners de
hele dag overlast in de vorm van af- en aanvliegende vogels, gekras en
uitwerpselen. Heel veel uitwerpselen. “Als ik de auto voor mijn huis zet,
heb ik er zo vijf van die grote witte vlaaien op”, klaagt Leemans.
Onder meer daarom heeft zij met twee anderen zitting genomen in het
anti-roeken-comité dat de hele Carmelietenstraat vertegenwoordigt.
Een comité‚ dat eigenlijk is opgericht tegen beter weten in,
want de roek geniet een beschermde status.
Alles heeft de gemeente Waalwijk in het werk gesteld om deze kraaiachtige
te verjagen. Geluidssignalen, met helium gevulde ballonnen in roofvogelvorm,
niets hielp. Lieten de roeken zich al afschrikken. dan ontdekten de slimme
beestjes razendsnel dat zij gefopt werden.
Anders werd het toen er vorig jaar een valkenier in de straat verscheen.
Alleen al bij het zien van de woestijnbuizerd aan een touw op zijn arm,
maakten de roeken dat ze wegkwamen. De provincie schoot de beschermde vogelsoort
echter te hulp en verbood de gemeente de valkenier nog langer in te zetten.
Waalwijk vroeg daarvoor later nog een nieuwe vergunning aan, maar de provincie
weigerde die te verlenen.
In Gilze is het allemaal nietzo ver gekomen. Daar werd wel een valkenier
ingezet. Legaal ook nog: hij kwam in actie voordat de roeken gingen nestelen.
Valkenier Vermaesen slaagde in zijn missie.
Erger
Met lede ogen zien de bewoners nu toe hoe de Carmelietenstraat weer
het domein wordt van de roek. Toch willen ze niet werkloos toekijken en
daarom is het anti-roeken-comité‚ opgericht. “Anders wordt het elk
jaar erger”. verklaart Marlanne leemans. “Als er niemand belt, denken ze
dat het met de overlast wel meevalt. We hopen dat er iemand in 'Den Haag'
wakker wordt en zegt: er zijn nu weer genoeg roeken, nu hoeven ze niet
meer beschermd te worden.”
Het comité‚ heeft al contact opgenomen met de provincie, de
vogelbescherming en de Stichting Kritisch Faunabeheer. “Ze vinden het allemaal
jammer voor ons. maar zeggen dat we ermee zullen moeten leren leven. Nou.
twee of drie nesten kan inderdaad best. maar zestig is toch te gek'. vindt
Leemans.
Aantrekkingskracht
De Waspikse durft amper nog haar kinderen naar school te brengen. omdat
ze dan onder de bomen door moeten lopen. Een ander comitélid, Peter
Boons, kent mensen die op weg naar de Theresiakerk in de straat een
omweg maken. Het zijn de hoge kastanjebomen die een grote aantrekkingskracht
uitoefenen op de roeken en Boons heeft al voorgesteld deze vakkundig in
te laten korten: Maar dat mocht niet.”
De bewoners krijgen dan ook sterk het gevoel dat hun klachten niet
serieus worden genomen, zegt Leemans. Terwijl de nu acht jaar durende problemen
volgens haar buitensporig toenemen: Het is een kolonievogel. dus elke roek
die hier geboren wordt, komt volgend jaar weer terug.”